عزم در عمل
جمعه, ۱۲ دی ۱۳۹۳، ۱۲:۰۱ ق.ظ
اَللهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَى فَعَمِلَ وَ لا تَجعَلنا مِمَّن شَقِىَ فَکَسِلَ وَ لا
مِمَّن هُوَ عَلى غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل»؛(اقبال الاعمال، ص22)
سه جمله است. جملهى اوّل عرض میکند:
اَلَّلهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَى فَعَمِلَ؛ پروردگارا ! ما را
از کسانى قرار بده که با نیّت، با قصد، با معرفت عمل انجام
میدهند؛ عملِ هدفدار، عمل همراه با نیّت، عملى که از پیش
معلوم است که در چه جهتى و به سمت چه مقصدى است.
جملهى دوّم: وَ لا تَجعَلنا مِمَّن شَقِىَ فَکَسِل؛ ما را از آن
تیرهروزانى قرار نده که دچار تنبلى و بیکارگى هستند.
کسالت یعنى تنبلى، یعنى بیکارگى؛ ما را از اینها قرار نده.
دعا این را به ما تعلیم میدهد. جملهى سوّم: وَ لا مِمَّن هُوَ عَلى
غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل؛ ما را از کسانى قرار نده که تکیهشان به
چیزى غیر از عمل است. نشستن و آرزو کردن و حرّافى
کردن و بافتن مطالبى به یکدیگر در جلسات، بدون اینکه
عملى به دنبال آن باشد؛ ما را از اینها قرار نده. ببینید
درس موجود در این دعا این است.
مقام معظم رهبری، 1393/4/16