یا مَولایَ بِذِکرِکَ عاشَ قَلبی
ای مولای من، به یاد تو دلم زنده است.
دعای ابوحمزه ثمالی
اِلهی مَن ذَاالَّذی ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنکَ بَدَلاً
وَ مَن ذَاالَّذی اَنِسَ بِقُربِکَ فَابتَغی عَنکَ حِوَلاً
ای خدا آن کیست که شیرینی محبّتت را چشید و جز توکسی
را خواست و آن کیست که به مقام قرب تو انس یافت و
لحظهای روی از تو گردانید.
مفاتیح الجنان ، مناجات خمس عشر (محبّین) ، امام سجاد (علیه السلام)
اَللّهُمَّ اِنّی اَعُوذُ بِکَ مِن نَفسٍ لا تَقنَعُ وَ بَطنٍ لا یَشبَعُ
وَ قَلبٍ لا یَخشَعُ وَ دُعاءٍ لا یُسمَعُ و عَملٍ لا یَنفَعُ
خدایا پناه می برم به تو از نفسی که قانع نمی شود و شکمی
که از دنیا سیر نشود و قلبی که به تو فروتنی نمی کند و
دعایی که مستجاب نشود و عملی که سود نبخشد.
دعای ابوحمزه ثمالی
اَللّهُمَّ اِنَّکَ لا تَحتَجِبُ عَن خَلقِکَ
اِلّا اَن تَحجُبَهُمُ الاَعمالُ دُونَکَ
خدایا تو از آفریدگانت هرگز در پرده نیستی جز اینکه
کردارشان حجاب آنها از شهود جمالت گردیده باشد.
دعای ابوحمزه ثمالی
لا تَکُن مِمَّن اِن سَقِمَ ظَلَّ
نادِماً وَ اِن صَحَّ اَمِنَ لاهِیاً
از آنانی مباش که اگر بیمار شود پشیمان می شود و اگر
تندرست باشد سرگرم خوشگذرانیهاست.
نهج البلاغه ، حکمت 150
اَللّهُمَّ اَعطِنی بَصیرَهً فی دینِکَ
وَ فَهماً فی حُکمِکَ
وَ فِقهاً فی عِلمِکَ
خـدایا مرا بصیـرتـی در دینـت و فـهمی در فـرمانت و
بینشـی در عِلمـت عطـا فـرما.
دعای ابوحمزه ثمالی
لا تَکُن مِمَّن اِن اُعطِیَ مِنها لَم یَشبَع
وَ اِن مُنِعَ مِنها لَم یَقنَع
از آنانی مباش که اگر نعمت ها به او برسد سیر نمی شود و
در محرومیت قناعت ندارد.
نهج البلاغه ، حکمت 150